Jullie zullen nu vast denken: gadver weer zo’n diepzinnige titel. Maar waar ik in deze blog over wil schrijven, zijn dingen die ik nog niet geschreven heb in de vorige blogs, maar die me wel opvallen. Als eerste vind ik het supermooi dat bijna iedereen elkaar hier begroet en vraagt hoe het gaat, net een klein, gemoedelijk dorpje, maar Arusha is ondertussen een stad met zo’n 300.000 inwoners, prachtig. Ook op school valt me iets op: de manier van lesgeven en de kinderen iets aanleren is echt totaal anders. Niet per se verkeerd, maar het kan echt veel beter. Als voorbeeld: nieuwe woorden in het Engels worden net zo lang herhaald en geroepen met de gehele klas tot het goed wordt uitgesproken en iedereen het weet. Een vorm van klassieke conditionering wil ik het noemen. Op deze manier worden de kinderen niet echt gestimuleerd om te leren, terwijl dat wel zo is wanneer dingen spelenderwijs worden aangeleerd. Hierdoor zullen ze het denk ik beter onthouden én is het ook nog eens leuker, ik zeg: “strak plan”! Daarnaast is de manier van straffen niet bepaald hetzelfde. In Nederland zet je een kind apart, in de hoek of op de gang, maar hier worden kinderen hard in hun wang geknepen of geslagen met een tak. Ondanks dat ik erop voorbereid was bij de training en dit in Nederland ook nog gebeurde met de plak zo’n halve eeuw geleden, schrok ik wel de eerste keer, want het gaat er écht hard aan toe. Toch moet ik het accepteren want het is hun cultuur... Wat ook heel normaal is, is afval verbranden op het schoolplein. En dan bedoel ik bladeren, plastic en etensresten...wat een rook zeg, bah! De tranquilosferen zullen zo zijn grenzen hebben, tenminste dat dacht ik, want ook bij het project gaat het lekker pole pole. De dagen duren officieel van 8-15, maar als ik om 10 uur of 12 uur wil komen of eerder weg wil, is dat echt een probleem. Daar kan ik wel aan wennen Ook over een snipperdag voor een bezoekje aan de Masaai doen ze totaal niet moeilijk!

Na twee weken begin ik toch wel dingen te missen. Nee sorry pap en mam ik heb nog geen heimwee naar jullie Wat ik wel mis is al het eten dat hier niet is. Net alsof je zin in dat eten krijgt juist wanneer je het zeker weten niet kan eten. Bijvoorbeeld een lekker broodje van de la place, kfc of een ijsje, dus pa en ma jullie weten wat ik wil als ik terug ben . En ik mis het muziek maken, lekker piano of saxofoon spelen, maargoed dat kan over twee weken weer haha.

Nu weer over op mijn dagelijkse bezigheden:

Dinsdag heb ik samen met Tom de babyclass kleuren in het Engels geleerd. Met behulp van gekleurd papier en voorbeelden in die kleur, hopen we dat de kinderen het onthouden. Daarna zagen we iets leuks in het rekenboekje: een zon met de cijfers 10-100 die door middel van stipjes verbinden compleet werd. Het bleek dat ze dit echt superlastig vonden dus daar konden we ze goed bij helpen en uiteindelijk is het alle kinderen gelukt!

Woensdag was de bedoeling om fortune tellers te maken met rekensommetjes erin zodat het een knutsel/rekenles zou worden. Maar dit was toch wat moeilijk voor de kids dus had ik spontaan vlinders voor ze getekend met wat rekensommetjes, zodat ze toch nog iets konden doen met rekenen op een leuke manier.

Donderdagmiddag om 15 uur was het weekend, yehes! Na de daladala ging ik dichtbij de lodge even wat tomaten en een avocado kopen, omgerekend was dat €0,40 echt heel goedkoop, dus mooi meegenomen haha! ‘S avonds zijn we weer naar de bar geweest en vervolgens weer naar viavia, keurig zoals we vorige week hadden gezegd . Op de terugweg hadden we nogal trek, helaas geen macdrive, maar wel chips Mayai en dat was best lekker! Keer wat anders haha

Vrijdagochtend ben ik met Tom en Cristina naar de Masaai geweest. Daar aangekomen, werden we meteen omgetoverd tot echte stamleden, ik leek wel een soort Maria We deden mee aan een traditionele dans, maakten een vuurtje met houten stokjes en we zagen hoe hun kleihuisjes ingericht waren. De mensen dragen kleden en veel sierraden. Qua schoenen zijn het net de nieuwste Nikes: stukken autoband met stokjes en kralen, heel apart, maar wel creatief óf Jezussandalen Al met al hebben we dus goed wat cultuur gesnoven. Aan het eind van de middag was er een zumbales bij de lodge. Wel african zumba natuurlijk, wat betekent dat het Nederlandse zumba factor 10 is ik was kapot na een uur, maar het was vooral heel leuk, dus volgende week maar weer! ‘S avonds was er een barbecue georganiseerd bij de bar naast de lodge. Daar gingen we dan ook met z’n allen naartoe, een gezellige avond met gezellige mensen én lekker eten!

Zaterdagochtend ging de wekker iets na 6, behoorlijk vroeg, maar het was voor iets leuks: onze 3-daagse safari startte namelijk om 7 uur. Na een paar uur moesten we aardig omhoog met de auto, ongeveer 2300 m. Helemaal prima, maar de motor dacht er anders over dus we moesten stoppen vanwege rook uit de motorkap. Wij zouden wachten tot de motor is afgekoeld, maar zij gebruikten 5 flessen water om de motor af te koelen, welkom in Afrika Rond 15:00 uur waren we er, eerst onze lunchbox even leeggegeten, ons geërgerd aan de hoeveelheid Nederlanders en naar het uitzichtpunt geweest. Daarna stapten we weer in de jeep en onderweg kwamen we van alles tegen, zelfs leeuwen en dat is écht een gelukje als je die ziet! ‘S avonds moesten we de tent opzetten op de campside en konden we eten. We waren allemaal moe en dus gingen we ons klaarmaken om te gaan slapen. Dit betekende naar het toilet om vervolgens een hyena tegen te komen, een babydoekjes douche en tandenpoetsen. Maar dit was beter dan normaal, want het was heel helder dus we konden genieten van een prachtige sterrenhemel, tandenpoetsen met uitzicht noemen we dat! ‘S nachts was het fris en af en toe hoorden we wat dierengeluiden, onder andere een leeuw

Gisterochtend ging de wekker al om 5 uur. Best wel vroeg, maar ik ben nog nooit op een camping geweest waar al zoveel levendigheid was op dat tijdstip. Iedereen was al aan het ontbijt of de koffie om op tijd in de auto te kunnen zitten voor de zonsopgang. We werden gelukkig wel goed wakker geschud door de African massage Wat was de zonsopgang gaaf zeg, echt schitterend! Ik denk dat ik nog nooit zo’n mooie heb meegemaakt. Onderweg zagen we wat luchtballonnen van waaruit ook veel mensen genoten van het begin van de dag. We hebben weer allerlei mooie dieren gezien, onder andere een leeuwin en een luipaard! Ohja en twee struisvogels die het een puik plan vonden om voor onze neus een baltsdans te doen en de liefde bedreven, thanks mrs. & mr. Pino Aan het eind van de middag werd het tijd om alvast richting de volgende bestemming te rijden. De Ngorongoro Krater: de grootste ingestorte vulkaankegel ter wereld met een doorsnee van 17-21 km en een diepte van 600 m. Na het opzetten van de tenten was er weer lekker gekookt voor ons en konden we nog wat kaartspelletjes spelen. Opnieuw was er een heldere sterrenhemel, maar wat was het koud.

Toen we vanochtend weer wakker werden rond 5 uur was het 4 graden!!! Brrr wat koud zeg, bah... Na ons ontbijt gingen we naar de krater. Het was zo groot en zo mooi! We hadden niet eens door dat het een krater was, van droge natuur tot jungleachtige bossen & van kuddes zebra’s tot buffels, alles was geweldig Na het middaguur werd het tijd om weer richting de lodge te gaan. Al met al was het een fantastische 3-daagse safari met verschillende klimaatzones en heel veel dieren. Helaas nét geen Big Five, maaar wel The Big Four: leeuwen, buffels, olifanten en een luipaard. Voor de nijlpaarden moet ik nog maar een keer terug dan

Totaonana

Mariëlle