Mambo!

Maanden lang heb ik hiernaartoe geleefd en gister was het dan eindelijk zo ver! Rond 6 uur in de ochtend ben ik met paps en mams naar Schiphol gereden. Eenmaal daar was er al aardig wat bedrijvigheid dus we gingen meteen op zoek naar de bagage check-in zodat ik die vast kwijt was. Daarna hebben we samen een bakkie pleur gedronken, maar daar kwam ook het moment van afscheid nemen voor vier weken. Het viel me gelukkig mee en ik was vanaf dat moment alleen, op naar de gate! In het vliegtuig had ik een mooi plekje aan het raam dus dat betekende: bijna de hele reis mooi uitzicht Aan eten en drinken geen gebrek, want we kregen van alles en nog wat tijdens de vlucht. Én dat smaakte ook nog, want dat is altijd maar een verrassing Na een veilige vlucht met een gezellige Amerikaanse buurvrouw uit Indiana en af en toe wat turbulentie, ben ik veilig geland in Arusha. Eenmaal uit het vliegtuig kwam ik meteen in de tranquilo sferen terecht. Bij de visumaanvraag stond een lange rij, toen dat geregeld was, moest ik ook nog in de rij voor de paspoortcontrole. Ze werkten op hun dooie gemakkie door en sloften zo af en toe wat heen en weer. Na een uur kon ik mijn bagage dan eindelijk van de band afhalen. Of toch niet? Want alles was al mooi van de band afgehaald en op de grond gezet, de logica ontbrak me even... Afijn toen ik mn spullen had gevonden, liep ik naar buiten en daar stond Sia (de supervisor) mij al vrolijk op te wachten. Ik werd vriendelijk onthaald en nadat ook Christina (Duitse kamergenootje) was gearriveerd konden we richting Arusha rijden. Na ongeveer een uur op hobbelige wegen gereden te hebben, waren we op de plaats van bestemming: het volunteer house. We werden naar onze kamer gebracht waar we alles rustig uitgepakt hebben & de klamboe opgehangen, was het wel tijd om te gaan slapen. Vanochtend werd ik lekker uitgerust wakker, maar wat was het koud. Na 2 maanden 25 graden of meer gewend te zijn, is wakker worden met 14 graden toch wel even wennen. Ik ging maar eens naar beneden waar het ontbijt al klaarstond en de andere vrijwilligers een voor een kwamen binnendruppelen. Vervolgens zijn Christina, Lisa, Noortje en ik met Sia aan de oriëntatiedag begonnen. We zijn met de dala dala (kleine, volgepropte busjes) naar het centrum gereden. Daar hebben we onze simkaart geregeld en Tanzaniaanse Shillings gepind. Daarna zijn we bij de Masai- en central market geweest. De eerste is een markt met vooral toeristische producten en de tweede is een versmarkt. Ofja vers, de vis lag soms al lekker weg te rotten in de zon dus je kunt je vast voorstellen hoe lekker dat rook...Daarnaast hebben we nog wat boodschappen gehaald en toen was het tijd om weer terug te gaan naar het Volunteer house. Geen tijd om de indrukken te laten inwerken, want we hadden meteen een Swahili les met een groot deel van de groep, erg leuk! ‘S avonds hebben we rijst met groenten gegeten, net als ‘s middags trouwens haha. Dat is wel even wennen, maar in het huis voel ik me thuis en we hebben een super gezellige groep, dus hakuna matata Morgen kan ik nog niet naar het project, de volunteering permit is nog niet klaar namelijk. Dus het wordt een hiking excursie of zwemmen in de hot springs, in ieder geval weer een mooie dag!

Kwa heri

PS. De simkaart is met een Tanzaniaans nummer, dus je kan me alleen appen op m’n gewone nummer