Djambodjambo,

Dinsdag was de volunteering permit nog niet klaar dus we hadden nog een dagje voor onszelf (had ik geen problemen mee ) ‘S ochtends hebben we gewoon rustig aangedaan en ‘s middags ben ik met Cristina & Sia op hiking excursie geweest. Het was prachtig, we kwamen langs twee watervallen en hebben écht in de jungle gelopen. Voor het eerst in mijn leven zag ik dan de lianen waar Tarzan & Jane aan slingerden . Het was best zwaar door alle steile, gladde paden, maar we did it! Mede mogelijk gemaakt door twee Tanzaniaanse jongens die ons hielpen. Een ervan vroeg me of ik zijn vrouw wilde zijn, bijzonder want in Nederland is dat nog niet gebeurd maar raad eens wat mijn antwoord was? De weg naar het startpunt was toch wel pittig. We kwamen door kleine straatjes waar de armoede echt heerst. Kinderen bleven roepen “mzungu mzungu give me money or a gift”. Als ze Mzungu zeggen, bedoelen ze blanke. De kinderen zijn niet gewend aan mensen met een blanke huidskleur, ze zien ze bijna nooit. Sommigen keken dan ook heel angstig naar ons, anderen waren heel vrolijk en zwaaiden en weer een ander lachte ons uit. Dus het was opnieuw een dag met veel indrukken, weer een ervaring rijker . ‘S avonds hebben we een movienight gehouden met de vrijwilligers in het huis & Aunti Mishi had gezorgd voor de popcorn dus dat was een gezellige avond.

Woensdag was de eerste dag van mijn project “Afroplan Foundation”. Dit is een pre-primary school waar de armste kinderen zitten, zij worden dan ook gesponsord door anderen, zodat ze toch onderwijs kunnen volgen. Tom wilde een dagje kijken dus we gingen samen met Sia. Eerst met de daladala en daarna voor het eerst met de pikipiki. Dit zijn een soort motoren en eigenlijk wordt het afgeraden, maar ik vond het superleuk, gas d’r op! Eenmaal daar werden we warm ontvangen door alle kinderen en de coördinator (Frank). Ik denk dat ik nog nooit 60 kinderen zó blij heb zien worden van mijn/onze komst, maar het was een moment om nooit te vergeten Nadat we een kleine rondleiding hebben gehad,mochten we gelijk hun huiswerk nakijken en de juf vond dat ook maar al te fijn. Na een tijdje had ze zelfs een korte siësta gehouden Tijdens de lunch kregen we bruine met witte bonen, niet met rijst helaas dus het was een mentale wedstrijd om het toch te eten. De kinderen aten heel goed en Tom en ik hebben dus ook maar ons deel afgestaan aan hen. Om zeker te zijn dat ze genoeg te eten kregen, maar ook heel eerlijk voor een deel uit eigenbelang We beseften ons namelijk dat het voor sommige kinderen wel eens de enige maaltijd van de dag kon zijn en ze de dag erna pas weer te eten krijgen bij de lunch... Die momenten van besef zijn zwaar, maar als je daarna ziet hoe blij ze zijn met een strandbal die we hadden meegenomen, kan mijn geluk niet op. Ze speelden met z’n allen en hadden de grootste glimlach op hun gezicht, zeker toen we daarna de schommel mochten uitklappen. Ze klommen er wel met zijn tienen tegelijk op! Al met al dus een eerste mooie projectdag.

Donderdag was de tweede projectdag, dit keer alleen. Het ging goed met de dala dala en het wandelen naar het project. Totdat ik dacht: hmm dit duurt wel langer dan het gister leek. Maar ik bleef doorlopen, omdat ik het vanzelf zou tegenkomen. Je raadt het al, dat gebeurde niet dus ik ben omgekeerd en belde Sia 6 keer, maar ze nam helaas niet op...oké nu was ik alleen in een vreemd land en ik was de weg kwijt: super! Ik hield mezelf rustig en besloot terug te lopen naar het dala dala station, waarna ik weer naar de lodge zou gaan. Daarnaast had ik bedacht dat ik goed ging luisteren of ik ergens kinderen hoorde, en dat gebeurde dus ik liep het straatje in en gelukkig: daar was Afroplan! Opgelucht en wel ging de tweede dag snel voorbij. Ik had stroopwafels meegenomen en daar genoot iedereen van. Daarna heb ik weer wat nagekeken, maar ook les gegeven: eerst het alfabet in het Engels en later heb ik ze een dansje aangeleerd, dus maak kennis met Teacher Mariëlle! Donderdagavond zijn we met een groot deel van de groep naar de bar geweest die naast de lodge zit en daarna naar ViaVia, de lokale uitgaansgelegenheid. Het was echt een hele leuke avond, vol met gezelligheid en danspasjes, dus volgende week gaan we weer

Vrijdag werd ik dus minder uitgerust wakker aangezien ik om 4 uur in bed lag en de wekker weer om 8 uur ging. Afijn ik was een beetje moe, maar verder lekker fit. ‘S avonds een meid, ‘s ochtends een meid he Het project was wat minder, omdat op vrijdagen blijkbaar maar heel even les wordt gegeven en de rest van de tijd bestaat uit spelen en niks doen...niet zo mijn ding, dus ik besloot om bij lunchaanvang naar huis te gaan: weekend!!

Gisterochtend zijn we met z’n zevenen vertrokken richting Lake Natron. Onderweg zagen we giraffes en zebra’s, heel gaaf! Het was dus geen vervelende rit, maar 7 uur was toch wel lang, zeker als het eigenlijk 4 uur zou duren. Dit door slechte wegen en een platte band in the middle of nowhere: yes! Als we dan toch stil stonden, was er ook wel even tijd voor een plaspauze. Wildplassen to the next level zullen we maar zeggen Toen we er eindelijk waren, werden onze tenten opgezet en konden wij de zonsondergang bekijken bij Lake Natron samen met zo’n 150 flamingo’s Vanochtend zijn we na het ontbijt vertrokken richting de watervallen vlakbij Lake Natron, lekker zwemmen en niks doen, heeerlijk. Toen we uitgechilld waren, gingen we terug naar de camping voor lunch en weer huiswaarts. Dit keer via de “snelle” weg... toen we nog een half uur moesten hadden we namelijk wéér een lekke band Maar ondanks de lange ritten, was het supermooi en écht de moeite waard! Bij de lodge hadden we pizza laten bezorgen & daarna gauw slapen, morgen weer het begin van een nieuwe week vol avonturen

Liefs,

Mariëlle